De brandweerman keek niet echt blij. “Dit kan echt niet meer meneer”. We keken een beetje beduust het zaaltje rond. Er was plaats voor ongeveer 200 mensen. En nu waren er meer dan 300 waarvan het grootste gedeelte moest staan. Want we hadden een leuk idee gekregen, een paar maanden daarvoor. Een serie Bijbellezingen met de bekende Bijbelleraar Willem Ouweneel. We waren het alleen niet helemaal eens over het thema. Maar dat zou wel goed komen. Sterker nog:
Het sloeg in als een bom.
Bijbelboek
We woonden aan de rand van de Alblasserwaard moet je weten, toen in 1994. En daar speelden wat geloven betreft een paar thema’s dacht ik met het team. Na een korte brainstorm waren we eruit. Het moest gaan over het Bijbelboek ‘de brief aan de Romeinen’.
Ophangen
Daar konden we dan mooi een paar titels aan ophangen, voor de lezingen die Willem zou komen geven. Een greep: ‘Blijf je zondaar tot je dood’, ‘Bestaat er geloofszekerheid’ en meer van dat soort titels. Want, zo dachten wij, veel inwoners van ‘De Waard’ waren van de reformatorische gezindte en op dit deel van het christelijk erf zijn dit relevante vragen.
Dat was nog een understatement. Het leek wel of we de open zenuw van de complete kerkelijke populatie van de Alblasserwaard hadden geraakt.
Vijfhonderd
De tweede avond waren er 500 mensen en stonden er weer tientallen langs de kant en zaten in de gangpaden. De cassettebandjes met de opnames van de toespraken waren niet aan te slepen. Er stonden artikelen in de krant, half Papendrecht (plaats van handeling) sprak erover en we hoorden dat er dominees waren die hun gemeente waarschuwden: ga niet naar de lezingen van Ouweneel. Dat is niet de juiste leer!
De derde avond waren er 700 mensen.
Paniek
In lichte staat van paniek rende ik naar de koordirigent die in de aangrenzende kerkzaal aan het oefenen was met een groepje zangers en zangeressen. Konden we niet ruilen? Gelukkig stemde hij daarmee in. En stroomden de mensen van onze veel te krappe zaal naar de grote kerkzaal en was de brandweer ook gerust. Willem sprak over een stuk uit de Romeinenbrief. Wij collecteerden, deelden vragen kaartjes uit, schonken koffie en spraken na. En nog veel meer dingen deden we die ik nu niet meer weet.
Zaak
Wat ik nog wel weet: we zagen de kracht van het Woord van God in actie. Overal waar je het idee hebt dat groepen mensen zich ophouden die een gezamelijke (levens)vraag hebben en je denkt dat de Bijbel een antwoord heeft… Dan bel je Willem (of een andere spreker) en je organiseert een aantal sessies. Tien tegen een dat er iets gebeurd. Waarom? Omdat God iedereen helpt die oprecht Zijn zaak wil dienen. Wat is zijn zaak? Ik denk eerst en vooral dat ieder mens de kans krijgt om Zijn Zoon Jezus Christus te leren kennen. En daarna? Verdieping. Groei. Antwoorden ontvangen. En daar hadden velen behoefte aan, zo bleek.
Modern
Het mooie is dat wij met New Faith Network via een moderne weg dit eigenlijk weer herhalen. We zijn aanwezig op een plek waar veel mensen samenkomen, het internet. We delen heel veel prachtige series, films en overdenkingen die bijdragen aan het leren kennen van Jezus Christus. En Willem en ik werken ook weer samen. Hij vertelt over zijn leven in een nieuwe aflevering van De Oorsprong. En hij geeft weer lezingen. Maar dan op video, in ons dagelijkse videodagboek. En ik schrijf daar dan over in onze nieuwsbrieven, op social media en in dit artikel.
Mooi, niet?
Binnenkort ga ik weer eens eten bij Willem en Gerdien. En dan hebben we het erover. Of hij nu wel of niet de Nederlandse Billy Graham is. Want dat ik dat beweerde, daar had hij natuurlijk wel een mening over… 😉
Jan-Jaap